آکنه یک بیماری شایع در کشورهای غربی به ویژه در میان نوجوانان و جوانان است. آکنه اثرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی داشته و درمان آن ضروری است. تغذیه درمانی به عنوان درمانی  برای آکنه می باشد که روش جدیدی نیست. در طول اواخر سده 1800 و 1900 میلادی، رژیم غذایی معمولا به عنوان یک درمان کمکی برای درمان آکنه استفاده می شد. در طول دهه 1960، ارتباط رژیم غذایی با این بیماری از نظرها افتاد. اخیرا متخصصین پوست و متخصصین تغذیه این مورد را بازبینی کردند و  به نقش تغذیه در درمان آکنه علاقه مند شده اند.

اگرچه تعداد کل مطالعات انجام شده در 40 سال گذشته نسبتا کم است، محققان از شواهد اپیدمیولوژیک و تجربی خبر از ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه می دهند. در مقایسه با دیگر عوامل تغذیه ای، تحقیقات بیشتری در ارتباط با شاخص گلایسمی رژیم غذایی صورت گرفته است. شواهد موجود در رژیم غذایی با شاخص گلایسمی بالا، در مقایسه با سایر عوامل، محققان را بیشتر به جستجو وا داشته است.

 

Fitshape_Acne1

 

تعدادی از مطالعات به بررسی ارتباط بین چربی در رژیم غذایی و  اسیدهای چرب n-3 نادر پرداخته است و شواهد کمی در این باره در دسترس است (خانواده اسیدهای چرب n-۳ (کربن سوم سیر نشده) به شمار می‌روند که از نظر تغذیه‌ای بسیار مهم هستند، زیرا همگی دارای غیراشباع بودن چندگانه هستند. بدن انسان توانایی تولید اسیدهای چرب n-۳ (کربن سوم سیر نشده) را از مولکول‌های دیگر ندارد و باید آن را از طریق غذاهای ویژه بدست آورد).

 

تحقیقاتی در زمینه ی نقش تغذیه بر آکنه

به نظر می رسد نوجوانان مبتلا به این بیماری به سبب اثرات هورمونی و غدد درون ریز بر اثر مصرف مواد غذایی، به خصوص شیر و رژیم های غذایی با قند بالا بیشتر در معرض خطر قرار داشته باشند. یک رژیم غذایی با شاخص بالای گلایسمیک نتایج مثبتی را برای این بیماری به همراه داشته است. آدیپونکتین (نوعی هورمون) ممکن است به توسعه این بیماری کمک کند، در این زمینه تحقیقاتی صورت گرفته است.

تحقیقاتی در زمینه ی تفاوت در رژیم غذایی میان بزرگسالانی که از سلامت جسمی بر خوردار بودند صورت گرفته است. گروه اول مبتلا به آکنه و گروه دوم سالم بودند. سی و دو نفر با آکنه متوسط تا شدید (8 نفر مرد و 24 نفر زن) و 32 نفر بدون آکنه (6 مرد و 26 نفر زن) با یک رژیم غذایی 5 روزه تحت بررسی دقیق قرار گرفتند. نتایج حاصله حاکی از این بود که بین شاخص گلایسمی رژیم غذایی و آکنه رابطه ای وجود دارد.

روی،برای مبارزه با آکنه بسیار مفید می باشد. برخی شواهد برای استفاده از روغن ماهی که به کاهش التهاب منجر شده است وجود دارد. کاهش استرس، ترک سیگار و مصرف مکمل های پروبیوتیک نیز به بهبود آکنه کمک می کند.

 

منابع:
1) www.sciencedirect.com
2) www.sciencedirect.com
3) www.fasebj.org
4) www.sciencedirect.com