دویدن و سلامت قلب

رابطه دویدن و سلامت قلب

با دویدن ضربان قلب منظم‌تر می‌شود و فشار خون کاهش می‌یابد. همچنین دویدن میزان کلسترول خون را کاهش می‌دهد و احتمال لخته شدن خون در رگ‌ها و حملات قلبی را کم می کند.

معجزه قلب شما! 

*برگرفته از راهنمای مقدماتی دویدن اثری از یان مک نیل و انجمن پزشکی ورزش بریتیش کلمبیا، مترجم: آرش حسینیان

قلب یک انسان بالغ معمولی، در هر سال حدوداً 44 میلیون بار می تپد و در هر روز، قلب  شما 15444 لیتر خون را به سرتاسر بدنتان میفرستد. قلب، یک ماهیچه است و برای قویتر کردن آن لازم است تا آن را ورزش دهید (همانطور که هر  ماهیچه ی دیگر بدنتان را ورزش می دهید.)

اما بد نیست بدانید که بدن هر فرد، حتی یک دونده ی بسیار کارآزموده، در برخی موقعیت های معین، بی هوازی کار می کند. برای نمونه، در یک بازی فوتبال در مواقعی که به ناگهان در تعقیب توپ با تمام قوا حرکتی انفجاری انجام می دهید بدن به طور بی هوازی انرژی تولید می کند. با این وجود، هرچه شما از نظر بدنی آماده تر شوید، بدن تان دیرتر به مرحله ی تولید بی هوازی می رسد؛ به این حد اصطلاحاً «آستانه ی بی هوازی» گفته می شود. «آستانه ی بی هوازی» به نقطه ای اطلاق می شود که بدن وارد مرحله ی تولید انرژی به روش بی هوازی می شود.

دلیلی که باید آستانه ی غیرهوازی خود را بالا ببرید این است که اگر انرژی تان را عمدتاً از منابع غیرهوازی تامین کنید، نمی توانید هیچ فعالیتی را برای مدتی طولانی ادامه دهید. ذخیره ی انرژی غیرهوازی (بسته به اینکه چه قدر از نظر بدنی آماده باشید) تنها می تواند بین 5 تا 64 ثانیه دوام آورد. واضح است که این مدت زمان، حتی برای دویدن دور یک ساختمان نیز کافی نیست چه برسد به 14 کیلومتر دویدن!!

یک دلیل دیگر برای طولانی کردن مدت زمانی که بدن تان قادر است هوازی کار کند این است که حین ورزش غیرهوازی، در بدن تان واکنش های شیمیایی ای رخ می دهد که در نتیجه اش انباشتی از اسید لاکتیک در ماهیچه های در حال کار تولید می شود.

محققان بر این باورند که همین محصول جانبی (اسید لاکتیک)، علت دردناکی و گرفتگی ماهیچه ها پس از انجام یک ورزش سنگین است. در اینجا نیز بسته به اینکه آمادگی بدنی تان چقدر باشد، بدن تان به یک یا بیش از یک روز استراحت نیاز دارد تا بتواند اسید لاکتیک را به اجزایش تجزیه کند و به این شکل، اسید لاکتیک از بین برده شود.

البته نباید فراموش کرد که قدری گرفتگی و درد ماهیچه ها پس از فعالیت، طبیعی است و  بخشی از فرایندی است که برای آماده شده از نظر بدنی باید سپری کنید. برنامه هایی نظیر برنامه ی 13 هفته ای پیاده روی/دو به تدریج تحمل بدن را برای انجام فعالیت افزایش می دهد و در همان حال کمک می کند که بدن تا حد ممکن به شکل هوازی این فعالیت را انجام دهد. به تدریج که خودتان را تمرین دهید، خواهید دید که با بازدهی بیشتری (یعنی هوازی تر) می توانید فعالیت کنید و قادر به انجام فعالیت های دشوارتری نیز شده اید.

دویدن و قلب       

دویدن فقط قلب شما را قوی  نمی کند بلکه همچنین «اندوتلیوم» شما را نیز تقویت می کند (یعنی لایه ای از سلول ها که در دیواره ی داخلی رگ های خونی قرار دارند.) هرچه این لایه انعطاف پذیرتر باشد (که این از طریق ورزش به دست می آید) معنایش این است که قلب شما برای پمپاژ خون به ماهیچه ها، به تلاش کمتری نیاز دارد.

دویدن برای پوست نیز مزیت هایی دارد. دویدن، جریان خون را افزایش می دهد و به این شکل مواد مغذی بهتر نقل و انتقال می یابند و محصولات زائد سلول ها نیز دفع می شود. در نتیجه ی این فرایند، چربی زیرپوستی کمتر و پوست باکیفیت تر می شود.

در 35 سالگی، وندی یک مهماندار پرواز و مادر دو نوزاد بود. او اکثر سالهای بزرگسالی اش را دویده بود تا اینکه تولد دشوار دومین فرزندش باعث شد عصب سیاتیکش به طور جدی آسیب ببیندو یک پایش تا زانو فلج شود.

حال او مجبور بود برای راه رفتن آتل ببندد. با گذر زمان، زانوی دیگرش نیز دچار مشکل شد چرا که حال باید ضعف زانوی دیگر را نیز جبران میکرد. وندی تسلیم نشد و برای یک دورهی 13 هفته ای پیاده روی/دو در کلینیک ثبت نام کرد. در ابتدا دردش مشقت بار بود، اما با دنبال کردن برنامه ی ورزشی ای که توسط مربی دوی او طراحی شده بود، به زودی توانست سه بار در هفته به مدت یک ساعت بدود.

هدف نهایی او شرکت در یک ماراتن بود!

او با خنده می گوید: “واقعاً به ارتباط من با بچه هایم کمک کرد، هم برای خلاص شدن از دست آنها و هم برای ارتباط بهتر به آنها. برای سلامت ذهنی ام هم خوب بود. شما در طول روز به مشکلات فرساینده ی مختلفی برخورد می کنید، اما وقتی شروع به دویدن می کنید حستان به کلی تر و تازه میشود. نوعی حس کمال به آدم دست می دهد، تنها شما هستید و خودتان و همه ی آنچه که به آن نیاز دارید یک جفت کفش است.”