خواص لبو : 4 خاصیت غذایی لبو
چغندر یا به اصطلاح همگانی لبو، یک نوع سبزی ریشهای قرمز رنگ و شیرین با برگهای پهن است که موادغذایی خود را در ریشه ذخیره میکند. ریشه و برگهای این گیاه خوراکی است. برگهای آن به صورت ترکیب شده با سایر سبزیجات، در انواع آش یا سوپ و ریشه آن به صورت پخته در برخی غذاها، سالاد یا انواع دسرها کاربرد دارد.
ما ایرانیان از لبو بیشتر در فصل پاییز و زمستان و به صورت دسر استفاده میکنیم. اطلاع از خواص لبو ممکن است باعث تشویق شما به مصرف این خوراکی خوشمزه شود.
آنچه در این مقاله میخوانید :
1. خواص لبو : شیرین و کم کالری
- این سبزی با وجود اینکه قند متوسطی دارد، اما انرژی کمی به بدن وارد میکند. بنابراین در افرادی که به شدت به خوراکیهای شیرین تمایل دارند، لبو میتواند جایگزین خوبی برای شیرینیها بوده و به عنوان یک میان وعده سالم و کم کالری مصرف شود.
- این سبزی دارای مقدار قابل توجهی فیبر بوده که باعث ایجاد حس سیری در فرد و کاهش اشتها برای مصرف زیاد غذا میشود. بنابراین استفاده از لبو در سالادِ پیش از غذا، در افراد دارای رژیم غذایی کاهش وزن توصیه میشود.
بیماران مبتلا به دیابت بدانند که لبو، دارای قند متوسط است و مصرف آن در برنامه غذایی آنها، باید با توجه به وضعیت قند خون و به میزان متعادل صورت گیرد.
2. خواص لبو : سرشار از موادمعدنی
- لبو سرشار از پتاسیم، منیزیم و کلسیم میباشد. مجموعه این موادمعدنی لبو را به یک خوراکی مفید برای افراد مبتلا به بیماریهای قلبی و پرفشاری خون تبدیل کرده است. همچنین برگهای چغندر نیز سرشار از پتاسیم و منیزیم هستند.
نکته مهمی که وجود دارد این است که کلسیم موجود در سبزیجات در مقایسه با لبنیات کمتر بوده و نباید جایگزین لبنیات شوند.
- لبو دارای مقادیر بالایی فسفر میباشد که به افزایش انرژی بدن و سوخت و ساز و تولید انرژی در بخشهای مختلف بدن کمک میکند.
3. خواص لبو : غنی از ویتامینها
- لبو منبع غنی اسیدفولیک و پیش ساز ویتامین A و تا حدی ویتامین C میباشد. بنابراین مصرف آن در کنار منابع آهن مانند گوشتها، به تولید گلبولهای قرمز سالم و درمان کم خونی کمک میکند.
- ویتامینهای موجود در لبو به سلامت پوست و مو، بهبود بینایی، افزایش قدرت باروری و سیستم ایمنی بدن کمک میکند.
- برگ چغندر حاوی ویتامین K میباشد که به بهبود انعقاد خون و سلامت استخوانها کمک میکند.
4. خواص لبو : سرشار از آنتی اکسیدان
- لبو دارای ماده آنتی اکسیدانی قرمز رنگی به نام بتالائین میباشد که به سلامت ماده ژنتیکی موجود در سلولها (DNA) کمک کرده و از این طریق میتواند منجر به کاهش خطر ابتلا به سرطانها شود.
- بتالائین موجود در لبو به کاهش خطر بیماریهای قلبی و عروقی و گرفتگی رگها و سلامت گلبولهای قرمز کمک میکند.
توجه کنید که مصرف زیاد لبو میتواند باعث دفع این ماده در ادرار و قرمز شدن ادرار و به ندرت قرمز شدن مدفوع شود. این موضوع خطری به دنبال ندارد.
موارد احتیاط در مصرف لبو
- لبو به دلیل محتوای بالای پتاسیم و کلسیم و تا اندازهای سدیم، در بیماران دیالیزی و مبتلا به نارسایی کلیوی باید با احتیاط مصرف شود. این بیماران باید پیش از مصرف آن به محتوای پتاسیم و کلسیم رژیم غذایی تنظیم شده توسط کارشناس تغذیه توجه نموده و در صورت نیاز با وی مشورت کنند.
- این موضوع در رابطه با محتوای قند این سبزی و بیماران دیابتی نیز صادق بوده و آنان نیز ملزم به مشورت با متخصص تغذیه خود هستند.
نکات مهم:
- مصرف ریشه لبو به جای آب لبو، در اولویت است زیرا بخش قابل توجهی از فیبر موادغذایی با آبگیری دور ریخته میشود.
- طبخ چغندر بهتر است بدون شکر اضافی انجام شده و به شیرینی ملایم این سبزی اکتفا نمود.
- مصرف چغندرهای کوچک به دلیل تجمع نیترات کمتر در آن اولویت دارد.
- لبو را به صورت متعادل و در کنار سایر سبزیجات و گروههای غذایی مصرف کرده و هیچیک را حذف نکنید.
منابع: 1-USDA Food Composition Databases 2- Krause’s Food & Nutrition Care Process