ورزش و بهبود افسردگی
علائم افسردگی
افسردگی یک اختلال خلقی شایع اما جدی است. این امر باعث علائم شدیدی است که بر آنچه شما احساس می‌کنید، فکر می‌کنید و سایر فعالیت‌های روزانه، مانند خواب، خوردن و یا کار تأثیر مستقیم دارد.
برای اینکه این عارضه را تشخیص دهید، علائم باید برای حداقل دو هفته وجود داشته باشد. افسردگی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در بزرگ‌سالی آغاز می‌شود و البته هم‌اکنون در کودکان و نوجوانان نیز به شکلی غالب به رسمیت شناخته شده، اگرچه گاهی اوقات برجسته‌تر از خلق‌وخوی عادی در آن‌ها ظاهر می‌شود.
بسیاری از اختلالات خلقی و اضطرابی مزمن در بزرگ‌سالان آغاز سطح بالای اضطراب در کودکان است.
افسردگی، به ویژه در میان‌سالی یا سن بیشتر، می‌تواند با دیگر امراض پزشکی جدی مانند دیابت، سرطان، بیماری‌های قلبی و بیماری پارکینسون رخ دهد. این شرایط پزشکی اغلب هنگامی که افسردگی رخ می‌دهد تشدید می‌شوند.
این مشکل خلقی یک علت شایع و مهم مرگ‌ومیر در سراسر جهان است که معمولاً با داروهای ضد افسردگی و یا درمان روانی درمان می‌شود، اما برخی از مردم ممکن است روش‌های جایگزین مانند ورزش را ترجیح دهند. تعدادی از دلایل نظری که چرا ورزش ممکن است افسردگی را بهبود بخشد وجود دارد.
برای افراد مسن که با علائم بالینی معنی دار از افسردگی رنج می‌برند، تجویز ورزش متناسب با توانایی‌های فردی شدت این مشکل را کاهش می‌دهد. ورزش‌های هوازی است که در درجه تحت کنترل باشند، سه تا چهار بار در هفته برای 30-40 دقیقه در طی یک دوره حداقل نه هفته انجام با شدت متوسط شوند تأثیر به سزایی در درمان افسردگی داشته است.
چگونه؟
هنوز برخی از شواهد نشان می‌دهند افزایش حاد برخی از هورمون‌ها علت اصلی افسردگی است؛ اما متأسفانه تغییرات حاد در نوروژنز و التهاب نشانگرهای زیستی، قابل ارزیابی نیستند.
هیچ مطالعه‌ای ارزیابی اثرات حاد ورزش بر فعالیت استرس و مغز اکسیداتیو شدن آن را بررسی نکرده است. در دراز مدت، ورزش به‌طور بالقوه سبب سازگاری برخی شاخص‌های هورمون‌ها، استرس اکسیداتیو و فعالیت قشری مغزی را به دنبال دارد؛ بنابراین، بعید است که یک مکانیسم نوروبیولوژیک صرفاً برای اثرات ضد افسردگی ورزش تأثیر داشته باشد. بنابراین، این احتمال وجود دارد که تعامل چندین نمونه از این مسیر توضیح اثرات ضد افسردگی ورزش را می‌تواند توجیه کند.
منابع:
